zvezdica  Mostovi mog kraja

Svaki most moga kraja 
po dve obale spaja,
on spaja sve ono što reka razdvaja.

 

Kad se spoje Jablanica i Obdanica 
nastaje reka Kolubarica.
A nad njom mostovi niču
i svaki priča svoju priču.

 

Pričaju priče iz davnih dana
Iz doba Turaka, a i partizana.

 

Na belom bila seča knezova,
a na drugim borba hrabrih vitezova.

 

Mostovi moga grada su od mermera,
gvožđa i kamena,
pa mnogo znače,

i za pesake i za vozače.

 

Poneki čuva neku tajnu,
za nekog bitnu,

a za nekog beznačajnu.      

Neda Simeunović (Valjevo, 2014.)

 

 

Ušće reke Gradac u Kolubaru

 

Valjevo je grad u Kolubarskom okrugu.   Nalazi u kotlini kroz koju protiče reka Kolubara. Najstariji tragovi boravka ljudi na ovom području potiču iz paleolita i otkriveni su obližnjoj Petničkoj pećini. U prvim vekovima nove ere, prostor današnjeg Valjeva bio je u sastavu Rimske imperije, a po njenom raspadu u okvirima Vizantijskog carstva. Osvajanjem srednjevekovne Srbije od strane Osmanlijskog carstva Valjevo je palo pod tursku upravu.  Najstarija sačuvana zgrada u Valjevu je Muselimov konak iz 18. veka u kojem su bili zatočeni knezovi Aleksa Nenadović i Ilija Birčanin pre pogubljenja 1804. godine u "seči knezova". U Prvom svetskom ratu, 1914. godine, u blizini Valjeva odigrala se Kolubarska bitka, kojom je komandovao general Živojin Mišić i u kojoj je srpska vojska žestoko porazila austrougarske trupe. U Drugom svetskom ratu veliki broj Valjevaca učestvovao je u borbama protiv okupatora. Na brdu Vidrak iznad Valjeva nalazi se spomenik borcima revolucije, ovekovečen u liku narodnog heroja Stjepana Filipovića, obešenog u Valjevu 1941. godine.

strelica Nazad           strela gore Vrh stranice